����ý

Dechreuodd hip-hop yn ardal y Bronx yn Efrog Newydd yn yr 1970au.

Mae ei ddechreuadau lleisiol yn perthyn i’r traddodiad 'tostio' Jamaicaidd. MCs o Jamaica oedd y rhai cyntaf i ‘dostio’, ac mae’n golygu cyfuniad o siarad a siantio rhythmig

Byddai DJs Americanaidd-Affricanaidd, fel Grandmaster Flash a Kool Herc, a gafodd ei eni yn Jamaica ac sy’n cael ei adnabod fel ‘tad hip-hop’, yn ymestyn y rhannau offerynnol ar recordiau (neu’r 'toriadau') drwy gymysgu rhwng dau gopi unfath o’r un record.

Byddai rhai o’r DJs (neu’r MCs) yn rapio ar ben y ‘toriadau’ mewn arddull o’r enw MC-io - lle byddai geiriau ac odlau’n cael eu llefaru er mwyn annog y gynulleidfa i ddawnsio.

Byddai’r dawnswyr yn codi yn ystod y toriadau ac yn dawnsio mewn ffordd hynod o egnïol, gan droelli’r pen a’r cefn. Daethon nhw i gael eu hadnabod fel breg-ddawnswyr.

Byddai hip-hop cynnar yn cael ei berfformio’n fyw, fel arfer mewn partïon. Yn gyffredinol, mae pobl yn credu mai’r record hip-hop gyntaf oedd Rapper’s Delight gan The Sugarhill Gang, a gafodd ei recordio yn 1979.

Yn yr 1970au a’r 80au, byddai’r geiriau’n aml yn canolbwyntio ar faterion cymdeithasol, gan roi llwyfan i Americanwyr Affricanaidd ifanc godi llais. Roedd y curiad bron wastad mewn amser 4/4, a’r gerddoriaeth yn aml yn cynnwys peiriannau drymio a syntheseiddwyr.

Yn yr 1980au, dechreuodd artistiaid ddefnyddio’r corff dynol i greu rhythmau, gan ddefnyddio’r geg, y gwefusau, y tafod a rhannau eraill o’r corff i greu bîts. Yr enw ar ddefnyddio’r llais fel techneg yn lle offerynnau taro yw ��î��-���dz�������. Ymhlith y perfformwyr cyntaf i ddefnyddio’r dechneg hon oedd Biz Markie a Doug E. Fresh.