����ý

Does dim rhaid i bob cynhyrchiad cerddorol fod â setiau a gwisgoedd drud, ysblennydd. Mae modd llwyfannu rhai yn syml a’u perfformio’n effeithiol ar gyllideb fach. Yn y dramâu cerdd gorau, y caneuon a’r stori ydy’r sêr. Am fod dramâu cerdd yn galw am gymaint o atal anghrediniaeth beth bynnag (pwy sydd wir yn dechrau canu pan fydd cariad yn ei adael?) does dim angen defnyddio llawer o set i ddynodi’r lleoliad. Mae modd peintio’r set mewn ffordd arddulliadol i awgrymu lleoliadau niferus a darparu sail generig ar gyfer yr holl ddigwyddiadau ar y llwyfan.

Mewn drama gerdd mae yna brif gymeriadau ac aelodau o’r corws. Y prif actorion sy’n chwarae’r prif gymeriadau, sydd hefyd yn gyfrifol am gyflwyno’r naratif. Bydd y corws yn cynorthwyo’r ddrama gyda chanu a dawnsio ac fel arfer bydd yn gweithio gyda’i gilydd fel ensemble. Efallai y bydd gan rai ohonyn nhw rannau bach, cameo.

Mae arddull yr actio fel arfer yn wahanol i Theatr Ddramatig arferol, lle mae’r gynulleidfa ar y tu allan i’r digwyddiadau. Mewn Theatr Gerdd mae yna fwy o ymdeimlad ar y llwyfan o gydnabod y gynulleidfa. Caiff y ddeialog a’r digwyddiadau eu hanelu allan at y gynulleidfa. Mae Theatr Gerdd yn annaturiolaidd oherwydd y confensiwn o ddechrau canu’n ddigymell.

Fel arfer bydd y cymeriadu’n amlycach ac yn llai cynnil nag mewn Theatr Ddramatig. Efallai y bydd rhywfaint o ryngweithio gyda’r gynulleidfa gyda chyswllt llygad, mynegiant yr wyneb, ystumiau neu siarad yn uniongyrchol. Ond yn aml mae angen i’r prif rannau fod yn gymeriadau crwn y gallwn ni gredu ynddyn nhw. Mae hyn yn amrywio yn ôl gofynion y ddrama unigol.

Yr enw ar y cast cyflawn gyda’i gilydd ydy’r cwmni. Mae caneuon y cwmni yn cynnwys pawb ac yn tueddu i adlewyrchu themâu’r darn. Mae unawdau’n cael eu defnyddio fel dyfais ddramatig i’r gynulleidfa allu deall mwy am emosiynau cymeriad ar unrhyw bwynt yn y stori.

Pan fydd yr emosiwn yn rhy gryf i siarad, rwyt ti’n canu, a phan fydd yn rhy gryf i ganu, rwyt ti’n dawnsio.