´óÏó´«Ã½

Dyw cyllidebau San Steffan ddim beth oedden nhw.

Mae'r dyddiau pan oedd cymeriadau fel Gerald Naborrow a Leo Abse yn gwisgo i fyny ar gyfer y diwrnod mawr wedi hen ddiflannu. Diolch byth, medd rhai.

Mae'n ymddangos hefyd bod y'r arfer o 'purdah' - os ydy'r gair hwnnw o hyd yn wleidyddol dderbyniol - wedi diflannu. Erbyn hyn mae nid mater o air i glust newyddiadurwyr yw rhoi rhagflas o'r gyllideb. Mae'r Canghellor a'i weinidogion yn ddigon parod i ymddangos ar raglenni a radio o flaen llaw i drafod y peth.

Roedd 'na amser, dim mor bell yn ôl hynny pan fyddai gollwng y manylyn lleiaf o'r gyllideb yn golygu'r sac.

Dyna ddigwyddodd i'r Canghellor Llafur Hugh Dalton ar ôl iddo daro sgwrs a newyddiadurwr ar y ffordd i'r senedd. Roedd mwy o achos yn erbyn Jimmy Thomas, yr arweinydd undeb o Gasnewydd. Gwerthu gwybodaeth i bartner busnes ei fab - gwr a'r enw gwych Alfred Cosher Bates - oedd y cyhuddiad yn erbyn hwnnw.

Natur Llywodraeth glymblaid sy'n gyfrifol am y newid, mae'n debyg. I raddau mae'r ddau bartner yn defnyddio'r wythnosau cyn y gyllideb i fargeinio'n gyhoeddus a rheoli disgwyliadau ynghylch pwy all gymryd y clod neu'r bai am wahanol agweddau o gynlluniau'r Canghellor.

Fel newyddiadurwr wrth gwrs does gen i ddim gwrthwynebid i'r newid. Os oeddwn i'n Aelod Seneddol efallai y byswn i'n teimlo'n wahanol.

Does dim disgwyl i'r aelodau gwisgo i fyny'r dyddiau hyn one a dweud mai'n fwy o sioe i'r cyhoedd nac oedd hi yn y dyddiau hynny gydag aelodau seneddol yn fawr mwy na rhan o'r llwyfannu.

• Llyfrnodi gyda
• |
• |
• |
• |
• - Beth yw hwn?