大象传媒

Ni allai sioe gan ddisgyblion ysgolion uwchradd ardal beidio 芒 bod yn boblogaidd yn ei bro.

Felly yr oedd hi gyda chynhyrchiad Carys Edwards o Dagrau'r Coed. Cymaint y galw am docynnau trefnwyd perfformiad pnawn Sul yn ychwanegol at rai nos Sul a nos Lun yn Theatr y Lyric, Caerfyrddin.

Yr oedd y lle yn llawn.

Yn aml, gellir dweud am sioeau o'r fath nad ydyn nhw o ddiddordeb tragwyddol oni bai fod gennych chi fab neu ferch neu nith neu wyres neu fachan drws nesaf i'w sbotio ar y llwyfan.

Y gamp gyntaf gydag unrhyw ymgais, felly, yw ceisio codi uwchlaw y tir hwnnw.

O agoriad y llenni nid oedd amheuaeth y byddai hynny'n digwydd gyda dawns agoriadol yn rhyfeddu rhywun o gael cymaint o unigolion ar yr un llwyfan bach mewn ffordd mor drawiadol.
Roedd y symud yn wefr ac yn addo cynhyrchiad graenus.

Profwyd sawl tro yn ystod y perfformiad fod gan Carys Edwards nid yn unig lygaid arbennig ar gyfer tynnu lluniau gyda phobl ar lwyfan ond hefyd i ddisgyblu cast mor amrywiol o blant ysgol.

Cyfres o 18 olygfeydd yn diweddu mewn c芒n oedd y strwythur gyda stori - gweddol denau - yn troi o amgylch Wayne (Si么n Ifan), ei gariad Lisa (Hanna Hopwood) a Dafydd (Dafydd Rhys)y mae gan Lisa deimladau tuag ato yntau hefyd.

Mae Wayne yn olygus, yn hync sy'n chwarae rygbi, yn fab i rieni cyfoethog sy'n ei wisgo mewn Gucci ac Armani ac yn trefu iddo gael chwarae i Gymru dan 18.

Lisa, wedyn, a'i mam sengl yn gwbl ddi-glem o gwmpas y cartref, yn yfed a gosod dyletswyddau teuluol a gofal ei dau blentyn arall ar ysgwyddau ei merch.

Mae Dafydd yn fachgen galluog - yn swot sy'n ymylu ar fod yn nerdaidd a chanddo gydwybod cymdeithasol.

Er bod ei frawd, Iwan (Gethin Lewis), yn y fyddin mae Dafydd yn heddychwr ond ei slob o dad (Iwan Williams) sy'n trin ei wraig (Lowri Pugh-Morgan) fel cadach llawr am i Dafydd ddilyn ei frawd 'for queen and country' yn hytrach na mynd i goleg.

Mae'r cyfan yn troi o gwmpas Ysgol Gyfun Glyn Derwen gan ddarlunio'n effeithiol iawn y carfannu a'r croesdynnu sydd yna rhwng unigolion a gangiau mewn lle felly gyda Cerys (Carys Ann Lewis) yn bennaeth y mwyaf ymosodol o'r giangiau a'i bryd ar ddwyn Wayne oddi ar Lisa.

O fewn deuddydd gwelodd rhywun ddwy sioe gerdd gan yr Urdd. Llyfr Du gydag actorion proffesiynol nos Sadwrn a hon bnawn Sul. Un gwahaniaeth amlwg oedd fod caneuon ddydd Sul gryn dipyn yn fwy cofiadwy gyda nifer o linellau dyfynadwy:
"Mae bod yn fyw yn gyffur ac yn gyffro."
"Mae angen bitch ym mhob rhyw dre i gadw'r gweddill yn eu lle."
"Snog efo boi fel tithe yn y bog."

Reit ar y cychwyn cafwyd Pwy Ydw I? ac erbyn cyrraedd Bomio'r Bygars Bach! yr oedd rhywun yn dechrau meddwl sawl 'show-stopper' sy'n bosib mewn un sioe a chyda phob golygfa yr oeddech yn teimlo'r gynulleidfa yn cynhesu iddi a'i hymateb yn mynd yn fwy brwd gyda phob uchafbwynt.

Dim amheuon felly am y perfformiad ac rwy'n si诺r y byddai'r t卯m cyfarwyddo a'r cast y cyntaf i ddweud iddynt fod yn ffodus o sgript Catrin Dafydd a chyfraniad Hywel Griffiths ac Eurig Salisbury gyda'r caneuon - y tri'n brif lenorion yr Urdd - a golygyddiaeth Siwan Jones.

Yr oedd wedi'i bitsio'n berffaith ar gyfer cast a chynulleidfa gan roi cipolwg real iawn o fywydau pobl ifainc a'r pethau y maent yn ymgodymu 芒 hwy - y dewisiadau anodd, gobeithion rhieni ar eu cyfer, pwysau cyfoedion.

Dafydd yn cael ei wthio tua'r fyddin gan ei hunllef o dad; Lisa yn gorfod wynebu'r ffaith mai "Adra yw fy lle i gyda Mam".

A beth am freuddwydion afrealistig rhieni Wayne iddo chwarae i Gymru?

Ac a yw brawd Dafydd mor hapus yn filwr ac 芒 dyb ei dad.

Mae'n sioe sy'n cyffwrdd 芒 sawl pwnc.

"Mae'n sioe am gyfeillgarwch a chasineb, am ddisgwyliadau rhieni i'w plant ac am gariad a thrais," meddai'r rhaglen.

Ond yn sioe hefyd am heddychiaeth ac aneffeithiolrwydd grymoedd milwrol a'r wers nad wrth daro ac ymosod y mae cymodi.

Ond mewn idiom ifanc nid oes dim byd 'hefi' yn y cyflwyniad er bod rhai golygfeydd pwerus iawn.

Cwmni oedd hwn a sefydlwyd yn arbennig ar gyfer y cynhyrchiad gan ddisgyblion ysgolion uwchradd bro'r Eisteddfod gyda 126 yn cymryd rhan.

Nawr un o eiriau mawr Eisteddfod yr Urdd bob blwyddyn yw 'gwaddol' yn yr ystyr ei bod yn gadael ar ei hol rywbeth o werth ar gyfer y dyfodol.

Un peth sy'n sicr ni fyddai gwell gwaddol na diogelu'r cwmni hwn gan y byddai ganddo gyfraniad gwerthfawr i'w wneud eto.

Does dim bwriad gwneud hynny ar hyn o bryd ond mewn gwlad lle mae cymaint o anfodlonrwydd, a disgwyliadau digon isel, am safonau theatraidd byddai hynny'n bechod.

Mewn cynhyrchiad cyflawn annheg fyddai cyfeirio ar olygfeydd unigol gyda phob un yn rhagori yn eu ffyrdd eu hunain - rhai o safbwynt symud, rhai oherwydd y caneuon ac eraill oherwydd y defnydd o ffilm megis breuddwyd Wayne yn chwarae dros Gymru.

Er yr eglurir arwyddoc芒d y teitl, Dagrau'r Coed yn gynnar yn y perfformiad dydw i ddim yn si诺r a wnaed yr arwyddoc芒d yn ddigon amlwg fodd bynnag.

Bu'r Urdd yn ffodus o wasanaeth Carys Edwards ar y naill law a Meinir Richards a'i gofal am y gerddoriaeth - ond yn y pen draw ymdrech t卯m oedd hon a hwnnw'n d卯m ifanc a brwdfrydig iawn.

Yno mae'r gobaith.

Ychydig wythnosau yn 么l clywyd Carys Edwards yn amddiffyn yn ddygn iawn ar y radio Theatr Genedlaethol Cymru a fu'n cael ei pheltio gan sawl un ers ei sefydlu.

Ar dystiolaeth Dagrau'r Coed mae ganddi gyfraniad llawer pwysicach na hynny i'w wneud tuag at ein theatr yn genedlaethol.