����ý

B’ e àm cunnartach a bha sna Meadhan Aoisean agus bha feum air togalaichean làidir anns am biodh daoine agus an saighdearan sàbhailte bhon nàimhdean.

Bhiodh na tighearnan agus an teaghlaichean a’ còmhnaidh anns na caistealan. Bha cuideachd searbhantan leithid còcairean, gillean-eich agus mnathan-nighe a’ fuireach annta.

Dh’atharraich togalaichean nan caisteal oir thòisich daoine a’ togail chaistealan cloiche an àite caistealan fiodha agus bhiodh tùr ceàrnach no tùr cruinn de chlachan sa phrìomh phàirt.

Fhuair mi a-mach bhon aiste gur anns na Meadhan Aoisean a thòisich linn mhòr togail nan caistealan; gum biodh caistealan uaireannan air an togail air talamh àrd airson an dìon bho nàimhdean agus uaireannan air talamh ìosal, faisg air bun uisge.

Chòrdadh e rium a bhith ag ithe ann an talla mòr, fhad anns am biodh luchd-ciùil a’ cluich.

Cha chòrdadh e rium a bhith ann an caisteal mì-chofhurtail, fuar le ùrlar cloiche agus a’ ghaoth a’ feadalaich tro na seòmraichean.