大象传媒

Cofiaf yn dda amser y dogni, doedd na ddim digon o fwyd i fwydo'r boblogaeth,daeth llyfrau bach llwyd yn llawn cwpons i'r ty ag o rhain roedden fod i gael ein holl fwyd ond gan ein bod yn byw yng nghanol y wlad doedd pethau ddim eitha cyn waeled arnon ni a oedd hi ar drigolion y trefi mawr diwidiannol de Cymru.
Roedd gennym ardd ag wrth gwrs yn y dyddiau hynny nid blodau a dyfasom ond tatws, bresych, erfin a moron.Tyfai nhad ddigon a datws i'n cadw am flwyddyn a ni theimlon ni fawr o eisiau. Ar y cloddiau tyfai llwynni gwsberis a cyrants ag yng nghornel yr ardd roedd tyfiant mawr o riwbob.Gan bod dair buwch gan fy nhadcu ni fuon heb laeth na menyn trwy adeg y rhyfel.Bu 'r tair buwch yn dipyn o ben tost i nhad gan doedd fy nhadcu ddim yn or ofalus lle'r oedden nhw yn pori ag yn aml bu rhaid iddo ei hel yn ol o dir cymydog.Cofiaf yn dda am ddiwrnod cordd9dyna air sydd wedi diflannu o'n geirfa bellach- gwneud menyn gartef)Roedd y llaeth ar hufen yn cael eu gwahanu gyda peiriant, seperator galwyd e ag yna bydde'r hufen yn cael ei ddodi mewn fydde ag yna byddai fy nhadcu yn troi y fidde tan bod yr hufen yn troi yn fenyn dyma'r menyn mwyaf blasus gefais erioed, weithiau os fyddai y fuwch wedi cael llo a digon o laeth a hufen ar gael gwnaed mey o fenyn nag oedd eisiau ag yna byddai y gweddill yn cael ei rannu rhwnh ffrindiau neu hyd yn oed ei werthu.Unwaith y flwddyn byddai'n ddiwrnod lladd mochyn, dyma'r cig fyddai gyda ni am weddill y flwyddyn

漏 Copyright of content contributed to this Archive rests with the author. Find out how you can use this.