´óÏó´«Ã½

Bha Flòraidh NicIain, bean Lachlainn Sheonstain, mar a bh' aca oirre as an Iochdar, animeil air feadh na h-Uibhistean far an robh daoine na b' eòlaiche oirre fon ainm Flòraidh na Sligean.

Choisinn i an t-ainm a thaobh na dealbhan a bha i a’ dèanamh le sligean, agus cuideachd mar a chur i sligean maoraich den h-uile seòrsa ri taobh a-muigh an taigh-tughaidh aice agus ri seann bhus a bh' aice sa ghàradh air cùlaibh an taighe.

Ghlac na bha Flòraidh air a dhèanamh, aire gach cuid luchd-turais 's eileanaich. Thòisich daoine a’ tadhal air an Iochdar, a’ tighinn nan dròbhan à fad 's farsaing, a dh' aona ghnothach gus an taigh 's am bus fhaicinn - agus cuideachd gus coimhead air na h-eòin bheag 's na dealbhan a bha i air a dhèanamh leis na sligean.

Thòisich na daoine a’ ceannach na h-eòin 's na dealbhan aig Flòraidh. Thug i a h-uile sgillinn a thog i às a sin do bhuidheann cathrannais a bha a’ cumail taic ri daoine a bha ‘ fulang leis an tinneas, Multiple Sclerosis mar a bha an duine aice fhèin, Lachlainn.

Nuair a thadhail Iain Anthony Mac a' Ghobhainn oirre ann a 1987, bha Flòraidh ceithir fichead 's a sia bliadhna a dh'aois. A dh'aindeoin sin, nuair a ràinig e, bha i na suidhe aig bòrd beag 's bruis pheant na dòrn. Air a beulaibh bha dà chrogan peant, dubh 's geal, 's crogan mòr den ghlaodh, Evostik. Bha i a’ cur eòin bheaga ri chèile - penguins 's puffins - 's iad air an dèanamh à sligean feusgain.