Tar-sgr矛obhadh: Breab do Rapal
Ruairidh: A’ fuireach anns na Hearadh agus dè tha thu ris bho latha gu latha anns na Hearadh?
Amy: O chan eil mòran, dìreach dol dhan sgoil, agus mura h-eil mi san sgoil, bidh mi ’s dòcha a’ cluich a’ bhocsa no, chan eil fhios a’m, seinn, ’s dòcha dol a choiseachd, no ag obair air na caoraich no rudeigin mar sin.
Ruairidh: Seadh, an toil leat a bhith, fhios agad, air a’ chroit gu math tric...
Amy: O, ’s toil.
Ruairidh: Seadh, an e, fhios agad, sin do bheò-shlàint’, an e, a bhith air a’ chroit ’s dòcha anns an àm ri teachd? Am biodh tu ag iarraidh sin a dhèanamh mar obair?
Amy: O uill, chan eil fhios a’m! Chan eil fhios a’m! Tha mi ga fhaireachdainn gu math mì-chàilear sa gheamhradh, a bhith air a’ chroit, ’s a h-uile càil, is na bòtainnean a’ faighinn fliuch is a h-uile càil mar sin ...
Ruairidh: Agus tha e cho rag ’s a ghabhas ...
Amy: O tha, tha e cho rag, yeah, agus tha àm breith nan uan gu math trang.
Ruairidh: Agus a bheil sin a’ dol air adhart mun àm seo dhan a’ bhliadhna, an e?
Amy: Chan e, ’s e anns a’ Ghiblean.
Ruairidh: Anns a’ Ghiblean, o ’s e, ’s e. Nuair a dh’fhàsas cùisean nas blàithe agus tha iad a’ fàs beagan nas toilichte, na caoraich bochd, eh?!
Amy: O tha, nach eil?
